شعری از علی آقا واحد با ترجمه فارسی
دئدی دئدیم ( گفتم ،گفت)
دئدیم:ای غنچه دهن،کونلومو قان ائیله میسن،
(گفتم ای غنچه دهان دلم را خون کرده ای )
دئدی:بیجا یئره عشقیمده فغان ائیله میسن!
(گفت بیجهت در عشق من فغان کرده ای)
دئدیم:انصاف ائله،اینجیتمه منی،عاشیقینم،
(گفتم مروت نما و آزارم مده ، عاشقت هستم)
دئدی:گئت،سیرریمی دونیایا عیان ائیله میسن!
(گفت برو که رازم در عالم آشکار نموده ای)
دئدیم:- آغلاتما منی سرو بویون شوقونده،
(گفتم مرا در اشتیاق سرو قدت نگریان )
دئدی:گوز یاشینی بیهوده روان ائیله میسن
(گفت اشک چشمت را بیهوده جاری ساخته ای)
دئدیم:- آخیر گوزه لیم،باغ و باهاریم سنسن،
(گفتم آخر زیبای من! تو باغ و بهار منی )
دئدی:- سن عومرونو حسرتله خزان ائیله میسن.
گفت عمرت را با حسرت گذرانده و پاییز کرده ای!)
دئدیم:- آز چکمه میشم گوزلرینین حسرتینی،
(گفتم کم حسرت چمشم هات را نکشیده ام)
دئدی:- اوز کونلونو یئرسیز نیگران ائیله میسن.
(گفت دل ات بی خود نگران کرده ای )
دئدیم :عشقینده اسیرم،منه بس خیری نه دیر؟
(گفتم اسیر عشقتم ، پس فایده اش چیست؟)
دئدی:- اولده بو سئودادا زیان ائله میسن.
(گفت از اول هم در این داد و ستد زیان کرده ای )
دئدیم:عشق اتشی نئیلر منه،قورخان دئییلم!
(گفتم آتش عشق چکارم می کند ! ترسو نیستم )
دئدی:-بیچاره یانارسان نه گمان ائیله میسن؟!
( گفت بیچاره می سوزی ، چه خیال کرده ای ؟!)
دئدیم:- ای گول،من ازلده نده گوزل عاشیقییم،
(گفتم ، گلم از اول هم عاشق زیبایها بودم)
دئدی:- سن روحونو عشق ایله جوان ائیله میسن.
(گفت تو روحت را با عشق جوان نموده اید)
دئدیم:- هر گون سر-کویوندا دولانماقدیر ایشیم،
(گفتم در کوی تو سرگردانی کار روزانه ام است)
دئدی:- واحد،نه گوزه ل یئرده مکان ائیله میسن!
(گفت واحد چه جای خوبی را انتخاب نموده ای )