پردۀ ِ پندار

افق های نادیده در آستانه گردنه تند شیب انتخابات اسفند ماه

به آذین (محمود اعتمادزاده) در  کتاب " از هر دری سخنی " که به خاطرات زمان انقلاب 57 و سالهای قبل از آن مربوط می شود ، متنی ساده اما تامل برانگیز دارد . که می توان انتخابات اسفند 94 را با بخشی از دید و دریافت او از روزگار،  یکسان و تکراری دانست .

 به آذین  گفته :

1- " راهی رفته ام نه چندان دور . ولی گردنه دشواری را پشت سر گذاشته ام" .

 اگرچه راه و تغییرات نه چندان زیادی بنظر نیاید  اما گردنه دشوار را می تواند با انتخاب خیرالموجودین  پشت سر گذاشت .

 2-"نیم باز گذاشتن دری است که بسیاری از حضرات می خواهند به روی من(مردم) بسته بماند " 

برخی مثل آیت الله مصباح یزدی رای مردم را تزیینی می دانند ، و مایل نیستند در نیم باز انتخابات به روی مردم باز بماند . اما برخی از نامزدها  هر چند نسبی به رای مردم قائلند . که می تواند با انتخاب این در را همچنان باز نگه داشت.

3-  " ترس از عمل ،نه از دل و سرشتی ترسو بلکه از تحلیلی خرده بین "

تحلیلی خرده بین که سگ زرد را برادر شغال و همه را سر و ته یک کرباس می داند . و خود  و دیگران را از یک ساعت زحمت برای رای دادن خلاص می کند.  دیدیم و ثابت شد که احمدی نژادها و مرتضوی ها با میر حسین موسوی و کروبی ها نه برادرند و نه از یک کریاس.

به آذین در وصف زندان قبل از 57 خود می نویسد :

4- " (در زندان) ایران تازه ای می دیدم که سر بر می آورد ، دلیر ، بردبار و حق جو اما هنوز دستخوش اوهام ، گوش به زنگ آواز فریبنده ، چنانکه در خور خامی جوان است "

جمله بالا اکنون  وصف تمام عیار فضای مجازی کشورمان می باشد .

5- " تو را می شناسم و فریب نمی خورم ، بیا دست در دست ، دو قدم باهم می رویم . راه آسانتر پیموده می شود . گرچه این هم نشانه زبونی و کم خونی این روزگار است. راهی پر پیچ و خم و سنگلاخ . باید شکیبا بود و آهسته رفت " 

اگرچه برخی از کاندیدها گذشته چندان درخشانی نداشته و ندارند . اما راه پر خطر و سنگلاخ آسانتر پیموده می شود .

امید است با شرکت در انتخابات  بتوانیم کشور را از  آتش افروزی ها و ماجراجویی های  داخلی و منطقه ای دورتر نگه داریم ..