پردۀ ِ پندار

سه دهه پیش استاد در کلاس مدیریتی مطلبی آموزنده گفت که هیچ وقت فراموشم نمی شود . ماجرا از این قرار بود که نمایندگان مجلس ( سال 70-69) در بحثی احساسی مطرح نمودند که بانک رفاه کارگران را چرا  به معلمان ندهیم ؟ استاد می گفت از موقعی که این بحث مطرح شده نقدینگی بانک یک سوم شده و بانک جایی است که پول توش باشد و اضافه کرد که بحث احساسی و حقوقی ( بانک موسسه حقوقی است) باهم همخوانی دارند. و این طنز را برای کلاس تعریف نمودند:

می گویند در زمان قاجار وقتی پادشاه از وزیرجنگ (کامران میرزا) سوال می کند که چرا ارتش دشمن را به آتش نمی بندد وزیرجنگ جواب می دهد به هزارویک دلیل . پادشاه می پرسد.  دلایل را بگو . وزیر می گوید 1- باروت نداریم . پادشاه می گوید خوب بسه ادامه نده . 

استاد می گفت الان وقتی به مسئولان می گویم  باروت نداریم می گوید بقیه دلایل را بگو