پردۀ ِ پندار

شیخ ابوسعید ابوالخیر را

گفتند: «فلان کس بر روی آب می‏رود.»

گفت: «سهل است، بزغی(قورباغه) و صعوه ای(پرندگانی به اندازه گنجشک)  نیز برود».

گفتند :«فلان کس در هوا پرد.» گفت:«مگسی و زغنه‏ای (مرغ شکاری) می‏پرد.»

گفتند: «فلان کس در یک لحظه از شهری به شهری می شود.»

گفت:«شیطان نیز در یک نفس از مشرق به مغرب می‏شود» .

شیخ گفت : این چنین چیزها را بس (خیلی) قیمتی نیست. مَرد ، آن بُود که در میان خلق بنشیند و برخیزد و بخسد و بخورد و در میان بازار در میان خلق ستد و داد کند و با خلق بیامیزد و یک لحظه ، به دل ، از خدای غافل نباشد.