پردۀ ِ پندار

کتاب سید ضیا عامل کودتا را می خونم . مصاحبه دکتر صدرالدین الهی است (1) با سید ضیا (2) کودتا کننده سوم اسفند 1299 که سردار سپه بتدریج تمام قدرت را به دست گرفت . جایی از سیاست و آشپزی صحبت کرده که خواندنی است.

آشپزی یک نوع سیاست بافی است . در سیاست شما کاری باید کنید که همه چیز باهم بجوشد و خوب هم بجوشد . در آشپزی هم همین کار را می کنید. بادمجان و غوره و روغن و گوشت باید به هم بیفتند تا مسمای بادمجان درست شود. در سیاست هم باید عوامل با هم بجوشند که کار روبراه شود.

منتهی در آشپزی نمک غذا معمولا به دست شماست. در سیاست گاهی اوقات نمک از دست آدم در می رود. یا شورشور می شود، یا بی نمک بی نمک ،در اشپزی شما بادمجان و غوره می پزید، در سیاست گاهی اوقات مجبورید که مسمای کدو تنبل درست کنید.یعنی گاهی ایجاب می کند که کله های تنبل و پوک و کدو مانند را کنار هم بگذارید و از آنها مغز متفکر بسازید. به هر حال ، آشپزی تمرین سیاست پیشگی است.معمولا سیاستمدارهای خوب ، آشپزهای خوبی هستند .