پردۀ ِ پندار

1- در سالهای گذشته که اروپای شرقی از هم پاشید و هنوز اتحادیه اروپا از مادر زاده نشده بود ، سیاسیون اقتصادی باور داشتند که برای حذب سرمایه خارجی ،  اروپا شرقی و ایران در کل شرایط مشابهی دارند. اما بدلیل نا امنی اروپای شرقی ، کشورمان شرایط بهتری دارد .مثالی که می زدند این بود: گربه از موش می ترسد و سرمایه گذار از سایه گربه . ( البته بلا نسبت موش های شجاع تهران و گربه های Animal Friendship پایتخت) . و سایه گربه یعنی ناامنی.

بگذریم اینکه در گفته ، ناگفته اقتصادیون سیاسی اشاره به نگرانی ناآرامی قومیتی ایران که در اوایل انقلاب بود دیده می شد . چشم بدخواهان کور و گوش شان کر ، در همه زمینه ها به خودکفایی زسیدم از جمله در ایجاد « امنیت » برای فرار سرمایه گذار . می فرماید نه ؟! کمی عقب تر نگاه کنید تا مومنین به تسخیر سفارت انگلیس و آتش بازی سفارت عربستان و تبعات آن را ببنید. و اگر خدای ناکرده آتروز گردن دارید و یا برای دوربینی نیاز به عینک دارید که تهیه آن از توان شما خارج است . مستقیم به حال  نگاهی بیندازید و ببینید چگونه با انقلاب سفید ( یعنی بدون خونریزی ) و نه انقلابات مخملی ، نه تنها « امنیت» سرمایه گذار خارجی ، بلکه« امنیت» سرمایه گذار داخلی و نخبگان کشور را فراهم آورده ایم.

2- این ترس از سایه گربه در  بورس هم رسیده . روزهایی که شاخ بورس می شکند ( افت شاخص) برخی از « نماد» های بورس چنان وحشتزده عقب نشینی می کنند گویی مغول حمله کرده است . و این نمادها معمولا به بانکها و موسسات مالی و بیمه ها مربوط می شود(به تجربه من) که اغلب با حرف منحوس « و » شروع می شوند . مثلا  «واعتبار» و چقدر اعتبارش بالا می رود!  یا مثلا «البرز» ....

اما وقتی که بورس رشد می کند  این نمادها مثل موشی که دَم لانه اش به بررسی اوضاع می پردازد ، با احتیاط تمام چند «صدم درصد» رشد می  کنند . خدا را شکر. همیقدر که ضرر نکنی ، خودش سود به حساب می اد.

در این روزها افت شاخص ، «قهرمان» ِ بورس نمادهایی هستند که قبلا به دلیل افت بیش از پنجاه درصدی  که داشته ، مدتهاست ممنوع المعامله اند و ثابت قدم در قیمت.

از عجایب این هر دو گروه آن است گرچه در بورس زیان می دهند ، اما با شیرینی و کیک در مجمع «شرکت» سود تقسیم می کنند . درود بر این « مجمع»  و صد درود بر « شفافیت» بورس و کدال ( سامانه جامع اطلاع‌رسانی ناشران که از آن تحت عنوان کدال یاد می‌کنند ).